Mój pierwszy słoik

W sumie jak w tytule. :)

Powstawał etapami. Najpierw fantastyczny duży (chyba ponaddwulitrowy) słój po miodzie pomalowałam na biało farbą akrylową. Wysuszyłam, odstawiłam i... zapomniałam o nim. :)

Dopiero po jakimś czasie, na fali pudełkowej, przypomniałam sobie z radością, że mam coś jeszcze do oklejenia.
No to zaczęłam szukać wzoru....

I "się" znalazł. Nawycinałam się, nie da się ukryć. :) Ale te owoce róży bardzo wdzięczne.

 

Szkoda jedynie, że nie chylą się i w przeciwną stronę.   Tak było więcej kombinowania.
Przemyciłam też wilgę. (BTW w życiu nie widziałam na żywo wilgi, ale znamy się doskonale z dziecinnych lektur, już nawet nie pamiętam jakich).

 W sumie jedna wilga to mało. Niech będzie i druga.

Próbowałam jeszcze umieścić gdzieś i trzecią, ale jakoś już nie pasowało.

Potem jeszcze przyszedł czas na pokrywkę. Długo kombinowałam. Listki sztukowane, przycinane... ale podoba mi się.

Całość pokryta matowym werniksem, miła w dotyku, ciepła. Już wiem kto go dostanie w prezencie (z odpowiednią zawartością oczywiście), mam nadzieję że się spodoba.

I jeszcze rzut oka na całość ;). Odkryłam bardzo miłe miejsce do robienia zdjęć w pokoju córki :)

A te owoce róży na słoiku wydawały mi się bardzo wielkie, do momentu, gdy wczoraj w Skrzatuszu zobaczyliśmy takie giganty: