Radośnie choć z powagą

Ostatnie dni obfitowały tu w różne ważkie wydarzenia i rozmaite spotkania. Czasem zupełnie zaskakujące.
Postanowiłam więc wrzucić jedną z fotek obrazujących przeżycia wczorajszego dnia.

Jak się ktoś uważnie przyjrzy, to na zdjęciu wyżej zobaczy czarnoskórego księdza z Kenii. Miałam okazję towarzyszyć mu trochę przez ostatnie kilkadziesiąt godzin i rozmawiać z nim. Bardzo wiele spraw wygląda w Kenii podobnie jak w Polsce, ale wiele innych jest znacznie trudniejszych. Przede wszystkim inne są  możliwości opieki nad nabiedniejszymi i inne są możliwości zapewnienia wyżywienia i wykształcenia (a czasem w ogóle utrzymania i ubrania) nierzadko osieroconym albo po prostu biednym dzieciom. Na pewno wiecie o możliwości bardzo konkretnej pomocy konkretnym dzieciom prowadzonej przez różne zakony i też przez organizacje świeckie.
Również w parafii ks. D. dzieci korzystają z takiej pomocy i on ogromnie za nią dziękował. Mówił, że gdyby nie pomoc z Polski, niektóre dzieci już by nie żyły. Pomyślałam wczoraj wieczorem, że o tym napiszę. A nuż ktoś może pomóc. Mnie się wydaje, że Adopcja na odległość jest szczególnie cenna, bo można budować więź z konkretnym dzieckiem, znać jego imię, otrzymywać relacje o jego postępach w nauce i w życiu, zobaczyć zdjęcie.... Dzieci mogą się cieszyć z przybranego czarnoskórego braciszka czy siostrzyczki.... wysłać mu/jej swoje zdjęcie... A dla tych dzieci tam daleko to nie tylko kwestia nauki i życia, ale też kwestia świadomości, że komuś na nich osobiście zależy, że są chciane, cenione, otoczone troską i miłością, choć z daleka, bo nie da się inaczej....

Pozdrawiam serdecznie.
A wkrótce będą już znowu wpisy robótkowe, dwa przynajmniej :)