O decyzji

Noblesse oblige, czyli wypadałoby się wytłumaczyć z takiego a nie innego tematu zadanego w nieustającycm (obecnie nieustającym, bo pewnie kiedyś się skończy) konkursie (za)fotografowanych.
Będzie - obawiam się - znowu długo. Mimo że na studiach uczyłam się pisać zwięzłe teksty z określoną liczbą słów.

Niełatwo jest wymyślić cokolwiek - mnie przynajmniej - a co dopiero temat zdjęcia. Gryzie człowieka ambicja, żeby nie było za pymitywnie, rozsądek każe wybierać coś, co da się zrealizować w ciągu tygodnia, a praca do wykonania na termin pokrzykuje, żeby dać sobie ze wszystkim spokój i siadać do roboty. Na dobitkę robota też wymaga myślenia, więc nawet przy podzielności uwagi nie da się jednocześnie pracować i  wymyślać tematu zdjęcia.

Spodobało mi się podawanie jako tematu jakiegoś cytatu. Jako nastolatka, a potem i jako studentka miałam zwyczaj wynotowywać różne mądre myśli i fragmenty z lektur. Przechował się zeszyt z tymi notatkami, jakiś czas temu powędrował jednak do szuflady którejś z Kamzikówien i nie zawsze jest dostępny. Skończyło się więc na przeglądaniu uroczych w formie i bogatych w treści wielojęzycznych zapisków Najstarszej Kamzikówny, która była pod ręką. Po wielu analizach wybrane zostało to co zostało, cytat bodajże z Antoine'a de Saint-Exupéry'ego "Jedna, jedyna chwila może wpłynąć na całe życie".

Dlaczego to zdanie? Dlatego, że było lepsze od innych (których już nie pamietam). Dlatego, że da się sfotografować. I dlatego, że mówi o ważnych sprawach.

Zauważyłam jak często interpretujemy podawane w konkursie cytaty według własnych przeżyć i doświadczeń. To, co ktoś odbiera pozytywnie, może być przez kogoś innego odebrane jako skrajny pesymizm. Można się na to zżymać, ale w sumie wydaje mi się, że to poszerza horyzonty, uczy pewnej pokory i niestawiania siebie w centrum, szacunku dla odmienności patrzenia, nawet jeśli się z tym innym sposobem patrzenia aż do bólu nie zgadzamy.

Dla mnie osobiście wybrany cytat mówi najpierw o odpowiedzialności. Jest napomnieniem do uważania na podejmowane decyzje, zastanawiania się nad ich konsekwencjami. Bo nieprzemyślaną decyzją, skupieniem na swojej doraźnej korzyści można kogoś skrzywdzić. Nawet bardzo. Druga sprawa, która mi się kojarzy, to ogromne pole wolności. Czasem wystarczy podjąć jedną decyzję i  otwiera się przed nami nowy świat. I wcale musi to być decyzja na miarę kosmosu - czasem to jest zwykłe "Przepraszam"... Tak, ten wymiar wolności bardzo mocno kojarzy mi się z kwestią pojednania, odrzucania zła, mroku. I jeszcze trzecia sprawa. Pamiętam dzień po urodzeniu najstarszej córki. "Już nic nigdy nie będzie takie samo" - ta oczywistość otworzyła się przede mną, trzymającą maleństwo zawinięte w niebieski kocyk, jak wielkie zadanie, kompletnie nowa rzeczywistość. Nowy świat.

Myśląc już konkretnie o zdjęciu nie miałam jasnej wizji, mimo że niby znałam temat wcześniej niż inni. Zastanawiałam się nawet nad czymś podobnym jak zajmująca pierwsze miejsce na podium eNNka. Myślenie o konsekwencjach decyzji podprowadziło mnie do efektu domina. Kojarzycie, prawda? Przewracamy jeden klocek i zaczyna się....  Tak jak z tym motylem, który może ponoć wywołać huragan... :) Okazało się jednak, że domina w domu brak, a poza tym jakoś nagle zrobił się czwartek, a ja już w piątek wyjeżdżałam... No i z pomocą przyszły klocki. Zwykłe, drewniane, w znacznej części pamiętające jeszcze moje dzieciństwo. Niezawodne...

Wcale nie było łatwo zrobić takie zdjecie, jak chciałam. Czas gonił. No i tak wyszło :) Ufam, że część osób zrozumiała o co chodziło, skoro dali jakieś punkty :). A tu pozostałe interpretacje.