Zielonożółte wspomnienia

Wizyty u mojej Mamy zawsze wiążą się z pokazywaniem zdjęć z okresu, w którym się nie widziałyśmy. Tym razem ambitnie pokazywałam część zdjęć na telewizorze - bardzo jestem dumna, że mi się to udało, bo sama telewizora nie mam i trzeba było trochę pokombinować...  Ograniczyliśmy się do zdjęć z tegorocznej wyprawy w góry. Na ekranie większym niż komputerowy fotki zyskują ogromnie, sama się dziwiłam, że takie fajne niektóre wyszły ;). No i wśród nich były urokliwe fotografie ptaszków z nieco  mglistej wędrówki pętlą po południowej stronie Małej Fatry, od Wodospadu Szutowskiego do Chaty pod Chlebem i potem w dół. 

Jak już piszę o wodospadzie, to go pokażę. Mieliśmy dużo szczęścia, bo choć nie padało, to jednak pogoda nie była (dla innych) zachęcająca i byliśmy przy nim sami. Cudowny. 38 m wysokości.

Kiedy byliśmy dość wysoko pod główną granią, przyleciały na nieliczne już jarzębiny żółte ptaszki - jak małe promyki (nieobecnego) słonka. Po konsultacjach ze źródłami wiedzy uznałam, że to trznadle. Za duże na kulczyki, za bardzo żółte na czyże.

Były o wiele uprzejmiejsze niż nasze lokalne mysikróliki i pozwoliły się(niektóre) sfotografować.

To wysyłam i Wam te żółte kuleczki, bo za oknem już ciemno. "Siedemnasta w nocy..."