Szalone Kamziki

Kamziki znane są z nieszablonowych pomysłów na świętowanie. Zdarzyło nam się wrócić w dniu moich urodzin do ciemnego mieszkania, w którym same wyświetlały się (!) i odgrywały różne rzeczy na ekranach komputerów. W 20. rocznicę ślubu odbyliśmy po mieszkaniu klasyczny bieg terenowy z wykonywaniem zadań i szukaniem literek składających się na nazwę miejsca, w którym ukryty był prezent. Prezent - dodajmy - wykonany samodzielnie przez całą trójkę. (W bonusie komiczne zdjęcia z tych prac) Na 25. rocznicę ślubu otrzymaliśmy profesjonalnie nagraną płytę z naszymi ulubionymi piosenkami w ich wykonaniu (nagranie całości trwało kilka miesięcy!). Oraz film z co pocieszniejszymi momentami z prowadzenia nagrań. Osiemnastka Średniego Kamzika została uczczona specjalnym programem artystycznym w wykonaniu pozotałego rodzeństwa (mamy nagranie) oraz prezentem wykonywanym przez pół roku. Kiedyś wróciliśmy z wakacji do pustego domu i w najrozmaitszych miejscach pojawiały się karteczki z informacjami kto nas wita ("lodówka też wita Państwa X"). Któraś rocznica ślubu przywitała nas rozwieszoną w przedpokoju girlandą... Staramy się odwzajemniać te pomysły i wieszać stosowne plakaty, ale jesteśmy bez szans przy kamzikowej pomysłowości.

Wczoraj wczesnym popołudniem wstałam od komputera i przechodząc w przedpokoju koło własnej torebki zauważyłam, że wystaje z niej coś różowego (?!). Ki czort? Serduszko z jakimiś gryzmołami. Wpadło komuś? Nawet zapytałam najstarszego Kamzika szykującego się do wyjścia, ale jakoś mnie zbyła. Dopiero gdy zobaczyłam podobne serduszko na lustrze, zaczęło mi coś świtać... Dopytałam, czy mam zaczekać na MN, no i zaczęło się po jego powrocie. Karteczek było w sumie 26 (jakże by inaczej). Jedne dowcipne, inne z mądrymi cytatami. Pieczołowicie ponumerowane... W najdzikszych miejscach poprzyklejane, nie wiem czy nie podrzucali jednych po zdjęciu innych :)). Uzbierała się kolekcja:

Ułożone po kolei, od 1 do 26, pierwsza jest napisana po hebrajsku  druga w j. perskim (!?) - podobno miłe i rozczulające rzeczy. A potem już w miarę normalnie... z pewną dozą humoru...

...i nawet matematyki...

Lubię tak.
No i mało komu lodówka mówi "A kuku", prawda?