Cieplutki

To trzeci szalik  od początku pisania bloga. (Już? raczej dopiero, a nie wiadomo czy i kiedy pojawi się kolejny).
Szalik podróżny, powstający z przygodami.
Podróżny, bo w znacznej części powstał w podróżach.
A z przygodami...
Cóż.
Zaczęłam według planu sprawdzonego przy innym szaliku. Miała być forma prosta i szlachetna, Męska.
Po czym po zrobieniu kilku centymetrów szalika okazało się, że ta forma nie pasuje do wybranej kolorowej włóczki.
Sprułam.
Postanowiłam przeprosić się ze ściągaczem angielskim.
Ale coś mi sie poplątało (nawet w najprostszym ściegu jak widać może się poplątać).
Włączyłam zatem internet w komórce i... zachwyciłam się ściągaczem irlandzkim. A za chwilę otworzył mi się tutorial z jeszcze innym, efektownym, irlandzkim ściegiem. No to zaczęłam.
I okazało się, że taka kolorowa włóczka nie jest najlepszym materiałem do nauki ambitniejszego ściegu.
Sprułam.
Zaczęłam już grzecznie normalnym ściągaczem angielskim.
Pociąg szarpnął, chwila nieuwagi i oczka poleciały z drutów.
Coś poleciało, coś się spruło. próbowałam ratować. Eee...
Sprułam.
I w ten sposób po dwóch godzinach byłam ciągle w punkcie wyjścia.
Czwarty początek okazał się wreszcie skuteczny.
...
W drodze powrotnej skoncentrowałam się na robótce. Szłam jak burza. Skończyłam motek. I...
okazało się, że drugiego nie ma... (wtedy przeszłam do niebieskiej zakładki pokazywanej dwa wpisy wcześniej).
Motek-dowcipniś, jak się okazało później, został u mojej Mamy pod stolikiem. Teraz pewnie leży już na stoliku.
A ja kupiłam kolejny i wreszcie, wreszcie skończyłam szalik wczoraj. Jak zrobiło się ciepło :)
Właściciel jeszcze nie zdążył przymierzyć. Ale pokazać już mogę :)

Długość   120 cm   szerokość   16  cm. Rozciągnie się...