Przeczołgał nas ten sierpień trochę, stąd te trzy tygodnie ciszy na blogu. Mam nadzieję, że sytuacja jakoś jest opanowana. Czy na stałe? Zobaczymy. Ten czas pokazał nam, że rodzina naprawdę jest siłą i wartością i przy zachowaniu oczywistej odrębności możemy na siebie liczyć.
Wszystkim pamiętającym z serca dziękuję.
Siłą rzeczy niewiele miałam czasu na robótki (choć jedną zakładkę skończyłam), trzeba było jeszcze bowiem nadrabiać rzeczy bardziej zawodowe. Udało mi się jednak zrobić kilka lampioników przeznaczonych na kiermasz misyjny znajomej.
Najpierw szóstka mini 😎.
Następnie dwa duże. No, większe zdecydowanie.
I "średnica"
Więcej czerwieni (nadal każdy inny) i oplot z muliny. Kiedyś robiłam już podobne, może pójdą w świat.
Pozdrawiam wszystkich.
Pięknie pokazujesz, że w trudniejszych chwilach rodzina i twórczość są ogromnym wsparciem. Lampioniki wyszły urocze –ciepłe, pełne serca i subtelności. Wyobrażam sobie jak pięknie rozświetlą wieczór.
OdpowiedzUsuńDziękuję najserdeczniej.
UsuńJakie ładne te lampioniki. Najbardziej przypadły mi do gustu te na ostatnim zdjęciu. Dobrze, że trudne sprawy jakoś się prostują.
OdpowiedzUsuńO, jak miło. Bo ja zawsze myślę, że talie to niekoniecznie się będą podobać.
UsuńDzięki.
Śliczne lampiony Agaju! Ja również cieszę się, że jak piszesz - wszystko wraca do normy. Rodzina to ogromne wsparcie i ostoja.
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawiam:)