Okno w słoju

 Dawno nie było tu słoików.

Lubię bardzo duże słoje po miodzie (niestety tym mieszanym), bo mają taką "konkretną" wielkość. Do tego świetnie pasują wysokością do standardowej półki w kuchennej szafce, przynajmniej mojej.

Zatem zrobiłam ostatnio dwa takie duże słoiki. Dopasowały się do pastelowej serwetki - czy też raczej mnie się dopasowała do nich serwetka... A że bok serwetki mniejszy jest od obwodu słoika, zdecydowałam się na solidne "okno" pozwalające zobaczyć zawartość. Oczywiście najpierw biała farba, a potem dopiero serwetka....

Swego czasu zauważyłam, że nadrukowane na pokrywkach daty przydatności do spożycia czy inne informacje "wyłażą" na wierzch po polakierowaniu, zatem zmywam je przed ozdabianiem... zmywaczem do paznokci :). Tym samym, który usuwa ze słoików resztki kleju po nalepkach, którego nie da się usunąć płynem do mycia naczyń i gąbką :). 

Tym razem zdecydowałam się bowiem na oklejenie również pokrywek. Po pomalowaniu ich gąbeczką na biało. Wykorzystałam fragmenty obcięte z wysokości słoika, stąd ta "kreska" :).

Serwetki identyczne, ale słoiki nie do końca identycznie wyglądają.

Dno nie jest może najpiękniejsze. Odcięłam jednak nadmiar serwetek i dałam na środek trójkącik ;). Dla mnie ok.

A słoik już wykorzystany prezentuje się jak na zdjęciu poniżej. Potrzebny mi był na suszone korzenie pietruszki (z nieznanych nam powodów, z zamówienia kilku sztuk u rolnika zrobiła się ilość przekraczająca możliwość szybkiego przerobienia przez dwa domy, stąd ususzenie).

Jak widać okienko dostało ramkę ze wstążeczki. Odkryłam sporo takich równo poprzycinanych kawałków wstążek w dwóch odmianach, atłasowych i matowych, i nie mam pojęcia do czego mi były kiedyś potrzebne i dlaczego tyle ich zostało... Ale się przydają ;).