Idziemy po muszelki (w Krainie Wikingów)

Muszelki są daleko od miejsca, w którym obecnie przebywam. Przebywam(y) nie do końca czysto wakacyjnie, ale z pewnymi obowiązkami. Dlatego wymyślone wpisy na bloga czekają na zapisanie i dlatego też ten wpis nie pojawił się w ubiegłą sobotę, choć na to liczyłam (tu, gdzie jestem, niespodziewane zajęcia zdarzają się wyjątkowo często). Niemniej wspomnienie o zebranych nie tak dawno muszelkach jest wciąż żywe. No i są zdjęcia, które zrobiłam przed wyjazdem, niestety zdjęcia nieoddające w pełni uroku tych muszli po ostrygach.
A muszelki znaleźliśmy na tej cudownej plaży z fatamorganą, opisanej w którymś z poprzednich postów. Bardzo, bardzo się starałam, aby nie wykopywać z piasku każdego kawałka muszli i nie sprawdzać, czy to przypadkiem nie jest ta najpiękniejsza, którą koniecznie trzeba zabrać ze sobą. Bo nie mieliśmy przy sobie żadnego rozsądnego pojemnika na muszelki...
Najpierw jeszcze jedno zdjęcie plaży bogatej w muszelki rozmaite (i odłamki muszelek w jeszcze większych ilościach).

A potem muszelki. Muszelki jak wiadomo mają stronę prawą i lewą, awers i rewers, wierzch i spód. Stąd prezentacja z dwóch (a czasem większej ilości) stron:

No i popatrzcie na te urocze pąkle...

albo tutaj... mój palec dla porównania wielkości (i przytrzymania)

A ta ma inny kształt!

I znowu "klasyka"

To była pierwsza muszelka, którą tym razem podniosłam... Nie za duża ale śliczna....

A tu dwie zrośnięte grzbietami....

I jeszcze inna....

I prawdziwa podwójna!

Muszelkowy kwiatek...

A na sam koniec piosenka, która nam nieustannie przy tych muszelkach towarzyszyła... Znacie? Lubicie? (piosenkę)

Pozdrawiam wszystkich, nadal z daleka :)