Zwierzątka

Wakacje kojarzą się zwykle z większym kontaktem z naturą. Mniej więcej rok temu opisywałam jak to podczas jednej górskiej wędrówki trafiła nam się cała (dzika) menażeria. W tym roku takie doświadczenia jeszcze przed nami, ale zwierzątka już się trafiały. I jak to u nas w pęczkach :)
Wczoraj na przykład jechaliśmy samochodem przez las wracając z ostatniego tego lata spotkania z grupą rodzin  i dążąc nad "nasze" jezioro. Spotkaliśmy zająca - jako żywo jeszcze żadnego zająca nie oglądałam z tak bliska - i piękną sarenkę. Niestety nie udało się strzelić fotki - cóż, zarówno zające, jak i sarny poruszają się szybciej niż otwiera się apatrat w komórce (nawet gdybym od razu za komórkę złapała). ;)
Mnie jednak od połowy lipca układa sie wpis o tym jak zwierzęta wyczuwają dobrego człowieka. MN nie jest bowiem wielkim fanem głaskania i przytulania futrzaków. Zwierzątka natomiast darzą go wielką sympatią i usiłują zaskarbić sobie jego względy. Te spojrzenia... Ocieranie... Pies mojego brata to MN wita najradośniej... choć to ja psisko wygłaskuję.... Ech, wdzięczność. W lipcu to samo było nad Dunajcem. Kto wołał "kici, kici"? Ja oczywiście. Do kogo przyszedł kot? Najpierw wskoczył na kolana Najstarszej z Kamzików a potem usiadł przy tym który go kompletnie zignorował...
O, o:

A ja mogłam sobie popatrzeć :P