Bolerko

Bolerko mam już od około miesiąca, ale jakoś ciągle nie mogło się doczekać prezentacji. A na prezentację zasługuje bowiem jest to dzieło rąk własnych Śr. Kamzikówny, pierwszy ciuch, który mam od niej i do tego pierwszy prezent jaki od niej otrzymałam jako mężatki :) O, przepraszam, od nich otrzymałam :).

Bolerko ma historię, bowiem analogiczne, tylko w beżu  Śr.. K. wykonała jakiś czas temu dla siebie, wywołując spontaniczne okrzyki matki i (chyba) siostry "Ja też chcę takie!". I tu miałam wstawić stosowne foto - niestety przeszukałam telefon i komputer i nie ma go! :(



Dumna jestem bardzo. Z bolerka - ale nie ze zdjęć.
Kolory jako to kolory, nie za bardzo chcą współpracować, a metody białego tła w tym przypadku nie dało się wykorzystać.

Na wieszaku wygląda z grubsza tak:

Jest w uroczym ciemnomorskim kolorze. Cieplutkie, choć z krótkim "rękawkiem" i :kołnierzem". I nie jest cieniowane, choćzdjęcie coś takiego sugeruje.

Na człowieku ukladać się może rozmaicie, zaleznie od tego czy ktoś chce je spiąć, czy też nie. Ja nie chcę. ;)

Kolor jak widac nie ten, ale ciuszek układa się miło i równie miło grzeje. Trochę kojarzy mi się z ciepłą chustą, której nie trzeba przytrzymywać, bo nie spadnie. Na pewno będę nosić :)