Mam na imię Mary, mam 6 lat. Niewiele pamiętam ze swojego rodzinnego domu, bo już 2 lata jestem w SHALOM HOME. Razem z bratem pochodzimy z plemienia Samburu, ale ksiądz znalazł nas kiedyś, jak błąkaliśmy się po sawannie… Teraz tu jest nasz dom…
Jestem Faith Ann, ale wszyscy zwracają się do mnie w moim plemiennym języku – Mumbi. Jestem w 5 klasie. W SHALOM HOME jestem z bratem i siostrą. Pochodzimy z najbliższego miasteczka Mitunguu, ale Mama już od dawna nas nie odwiedza. Nie wyobrażam sobie powrotu do jej domu. Często byli tam różni panowie… W domu SHALOM czuję się bezpiecznie.
Te dziewczynki, wraz z 235 innymi mieszkają w Shalom Home, sierocińscu i szkole u stóp Mt Kenya. Od ponad roku mieszka tam i pracuje moja znajoma, Ewa z Krakowa. To jest to samo miejsce, które obejmujemy akcją "Adopcji na Odległość".
Kenia uchwaliła nowe prawo, wchodzące w życie od września: chłopcy i dziewczęta w internatach sierocińcach etc. nie mogą spać w tym samym budynku. Co to konkretnie oznacza? Oznacza, że jeśłi nie będzie drugiego budynku, to dziewczynki będą musiały opuścić bezpieczne miejsce i udać się - no właśnie, nie wiadomo gdzie. Wiele z nich nie ma rodziny, nie ma domu. Jaki los by je czekał? To jest dramat dla konkretnych dzieci, znanych nam z imienia i nazwiska...
Dodajmy, że Kenia ie jest krajem jakoś szczególnie szanującym kobiece prawo do nauki i rozwoju. Ewa mi pisała wczoraj, że jeśli ktokolwiek miałby wybrać czy uczyć ma się chłopiec czy dziewczyna, tam zawsze wybrany zostanie chłopiec....
Obliczone zostały koszta budowy dormitorium. W przeliczeniu na polskie pieniądze wyszło w zaokrągleniu 550 tys zł. Jasne, że w Polsce byśmy za to dormitorium nie postawili. W Kenii się uda. O ile tylko pieniądze będą.
I o to chcę Was prosić. O konkretną pomoc. Nie każdy ma te 20 czy 25 zł w miesiącu, które może ofiarować. Ale mieszkacie wśród ludzi, cześć z Was jest zaangażowania w parafiach, ma jakieś środowisko. Opowiedzcie o dziewczynkach, które nie mają rodzin a dobrzy ludzie znaleźli je i dali możliwość względnie dobrego życia i nauki - a teraz mogą zostać tego pozbawione. Jeśli ktoś chciałby dostać jakieś zdjęcia, aby gdzieś o tym opowiedzieć, proszę o kontakt na priv, postaramy się coś podesłać. Jeśli trzeba, jeśłi byłoby to pomocne, myślę że Ewa chętnie opowie o tym co robi i jak żyją dzieci za pośrednictwem Zooma czy innego medium.
Bardzo proszę o pomoc. O solidarność z tymi dziewczętami.
Tu jest link do zbiórki.
https://wspieram.oaza.pl/campaigns/chce-zostac-w-domu/
Tu na przykład można poczytać o Ewie i jej pracy
https://krakow.gosc.pl/doc/5160607.Od-Afryki-mozemy-sie-uczyc
Jaki ten świat niesprawiedliwy. Jedni mają za dużo, inni nie mają nic.
OdpowiedzUsuńWspaniała inicjatywa, myślę, że się budowa powiedzie.
To prawda. Dobrze, że są ludzie, którzy starają się tej niesprawiedliwości zaradzać.
UsuńA ja nie potrafię zrozumieć jak to jest, że ludzie którzy ledwo wiążą koniec z końcem potrafią się jeszcze dzielić z innymi, a Ci którzy zarabiają na prawdę dużo i żyją ponad stan marnują pieniądze na głupoty :/ Oczywiście nie wszyscy, nie chce generalizować, ale z moich doświadczeń wiem, że taka jest smutna prawda.
OdpowiedzUsuńRóżnie bywa. Generalnie bogactwo jak widać nie jest kwestią tego ile się posiada.
UsuńAdoptowalismy jako parafia chłopca Crisa z tego domu i spróbuje sie dołączyć do akcji :) ważna to sprawa, bardzo !!!
OdpowiedzUsuńDzięki wielkie, Agato. To bardzo ważne dla tych dzieci, tu dziewczynek. Bo dla niektórych (większości?) to może być dramat.
UsuńBiedne dzieci. Nie wyobrazam.sobie byc na.ich miejscu. Postaram sie pomoc. Strasznie ciezko w tej Afryce. Masz dobre serduszko.
OdpowiedzUsuńZa każdą pomoc i każde opowiedzenie komuś dzieci będą nieskończenie wdzięczne.
Usuń