Jeszcze marcowa i wielkanocna. Oraz numerek.

W sumie to zaległa. Bardzo zaległa skoro już jest 9 kwietnia. Zakładka wieńcząca zabawę u Primitive Moon. Wiem, że życie okazało się bardziej intensywne niż zabawy blogowe, ale skończę ten cykl.

Zakładka bardzo radosna i kolorowa. Tym razem z cytatem.

 

Czasem takie najprostsze wzory okazują się strzałem w dziesiątkę. Sporo powstało taki intensywnie kolorowych prac - i pewnie jeszcze postanie, choć ostatnio z przyczyn obiektywnych jest w robótkach zastój (ale jeszcze mam co pokazywać, oj mam).

 

A dzisiejszy dzień to już tradycyjnie  dzień z numerkiem :)

W tle tzw. fire tree, poinciana czyli... wianowłostka królewska. Ale nie na Madagaskarze, tylko na Filipinach :)

Alleluja w styczniu

 Prawie bym przegapiła ;)

Ale zabawa u Moon Primitive trwa.

 

Moja styczniowa zakładka jest pełna słońca i energii - takie dni zdarzały się tu ostatnio. trochę cieniowanych nici, trochę dobieranych kolorów by uzyskać efekt cieniowania, Zawsze na zdjęciach te granice cieniownych kolorów wychodzą ostrzej niż w rzeczywistości. Wiem, że poprzednia z tej serii była też w oranżach - ot, widać tego ognia potrzeba. ;)

W sumie to jest bardzo prosty projekt. Może powinnam wymyślić coś ciekawszego? 🙈
A w ogóle to już niedługo poczujemy, że dni są dłuższe ;).
Pozdrawiam z dzisiejszą wichurą.

Czarny (nie marny)

 Z ogromnej sympatii dla Autorki bloga Zacisze Lenki spróbuję dołączyć do zaproponowanej przez Nią zabawy. 

 

W styczniu miała to być praca z wykorzystaniem koloru czarnego. Ja zrobiłam zakładkę. Dziwne, prawda? 😂😂😂

Lubie od jakiegoś czasu kolor szary i rozmaite jego odcienie. Lubię też czerń, choć chyba zdecydowanie mniej czarnych rzeczy noszę obecnie. Zakładka jest zatem głównie szara i czarna. Bardzo abstrakcyjna. W zasadzie była to zabawa kolorami, częściowo przy użyciu cieniowanej muliny. Cieszyłam się z mobilizacji do zrobienia takiej szarej pracy, bo myślałam o takiej kolorystyce od jakiegoś czasu :)

Oto i ona:

Za tło posłużyło moje cieplutkie śliwkowe poncho :) - super prezent.

I ciekawe, co będzie dalej w tej zabawie :).

Styczniowo i muzycznie

Szybko, szybko niemal na ostatni moment. Zakładka do wielkanocnej zabawy u Moon Primitive.

Motyw klawiatury powtórzony, tym razem bardziej realistycznie, z narysowanymi granicami białych (ehm, bladoróżowych) klawiszy :) 

Wiem, że powtarzam motyw z minionego miesiąca (ale inaczej jednak), bo prawdę mówiąc, jedna taka zakładka to trochę mało, a trudno haftować kilkudziesięciocentymetrową klawiaturę. Literki (te trudne do przeczytania) - jak przystało na zakładkę muzyczną -  tańczą sobie delikatnie.

Cóż więcej pisać - zakładka powędrowała w Dobre Ręce. Muzyczne.

I dla porządku logo (link do zabawy po prawej stronie).

 Gdyby ktoś chciał obejrzeć więcej moich klawiatur, to znajdzie je pod etykietą "muzycznie". :)

Nowa odsłona zabawy

 Małgosia z https://theprimitivemoon.blogspot.com zaproponowała nową edycję zabawy wielkanocnej, dając jej nazwę Pascha 2022-2023.

Tutaj mamy logo (ładne, prawda?) oraz podsumowanie poprzedniej edycji i opis nowej :):

Ja nie wykaże się chyba wielką oryginalnością, ale będę dalej robić swoje zakładki, bo to jest miła rzecz.

Zatem zakładka na maj, proszę Państwa.

Z małą historią, bowiem wyjeżdżając na koniec kwietnia spakowałam pieczołowicie zapas nici, nożyczki i igły oraz zaczęte robótki, ale nie spakowałam kanwy... Wyprawa do znajdującej się w pobliżu, w tej samej wiosce, pasmanterii zaowocowała kupnem 0,5 m sztywnej białej kanwy. Nie jest to to samo co plastikowa, trzeba wyszywać grubszą nitką... i w ogóle inaczej się pracuje, ale jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma. Powstała nie tylko zakładka ale i kilka dydndadełek...

A majowa zakładka wygląda tak oto:

 Widać, że format nieco większy i krzyżyki większe. Od spodu podszyłam filcem.

A ponieważ Małgosia lubi ciekawsze zdjęcia to zrobiłam i takie:

Bardziej wielkanocne po prostu :).

Zakładka stała się częścią prezentu prymicyjnego dla znajomego - już księdza. A ponieważ zasadniczo znamy dwóch z tych nowych księży, to zrobiłam im dwie bardzo proste karteczki.

W sumie muszę się przyznać, że kartki pokazuję zawsze z pewną dozą nieśmiałości, bo Wy robicie takie cuda... Ale te mi się też podobają w swym minimalizmie, bo chyba dają jednak szersze pole do interpretacji...

To tyle ;)

Zaproszenie na Candy

Obiecane, że zrobię dziś - mam jeszcze 20 minut :D.

Jedyne takie Candy  - z przybornikiem pieczołowicie przygotowanym przez Moon Primitive. Prawdę mówiąc najlepiej zajrzeć, bo ja sama chyba nie jestem w stanie opisać jakie fajne przyborniki robi. Bo że prześlicznie haftuje, to chyba wszyscy wiedzą! 

Biegnijcie oglądać zdjęcia tego cudeńka ;) Jedyna taka okazja - zapraszam!

 

Kolory podstawowe...

.... i oczywiście parę innych :D.
Pamiętam, że w dzieciństwie nieco buntowałam się przeciwko ograniczaniu barw podstawowych do tych trzech: czerwony, i żółty i jakoś nie do końca przekonywało wyjaśnienie, że zielony jest barwą pochodną. A potem miałam cudowny wielki komplet kredek, którego Mama nie pozwalała mi nosić do szkoły (i słusznie!) z zadziwiającymi odcieniami, których nawet nie umiałam nazwać. Pamiętam też, że dziwiły mnie "żółte" kredki obok brązowych, a inne żółte obok pomarańczowych... Dziś za to lubię określać kolory skojarzeniami - gołębi, limonkowy, fuksjowy, arbuzowy, bieliźniany róż (albo błekit :P), włoskie niebo... ;)

Zatem na tej zakładce widać takie kolory (między innymi): pomarańczowy, kora dębu, zimowe niebo, brudny śnieg, złote liście...
Jakieś jeszcze?

Myślę, że widać również, że "miotełka" jest puchata - dokładam czasem końcówkę nici, aby była grubsza ;). Innymi słowy w miotełce jest więcej nitek niż wynikałoby z układu samej zakładki.

A żeby Wam nie było nudno z samymi zakładkami, dorzucam foto z tego samego miasta, co zagadka w poprzednim wpisie :)

Gdzie to jest?

Tak sobie pomyślałam, że może  czas na zagadkę...

Zgadniecie, z jakiego to miasta?

:D

Moje własne Bieszczady

Przyszły właściwie wczoraj, ale ponieważ u nas listonosz po prostu nie przynosi paczek niemieszczących się do skrzynki, więc dopiero dziś osobiście odebrałam je z poczty.

Moje własne Bieszczady.

Prześliczne.

Autorką obrazu jest Basia. Artystka, poetka i malarka, matematyczka:), do tego robiąca piękne zdjęcia i wnosząca wiele dobra w życie swojej rodziny i lokalnej społeczności.
Obraz zupełnie niespodziewanie trafił do mnie w ramach losowania z okazji 350 000 odwiedzin Basi bloga. Liczba ta mówi sama za siebie - warto tam zajrzeć ;).

A ja - ciągle zaskoczona, że to właśnie do mnie przyszedł taki piękny prezent, cieszę się niezmiernie i teraz będę szukać odpowiedniej ramy. I godnego miejsca na ścianie.

A z tyłu obrazu jest wypisana osobista dedykacja, co czyni ten podarunek jeszcze cenniejszym.

Basiu, bardzo dziękuję!!!!

Niespodzianka do potęgi

Czwartek był trudnym dniem. Misternie ułożony plan przemieszczania się w celu załatwienia różnych spraw runął, gdy wysiadając z samochodu przy cmentarzu skonstatowałam, że nie mam rękawiczek. Na szczęście świeciło słońce i nie było bardzo zimno, więc zaplanowane prace udało mi się wykonać nie marznąc, ale potem musiałam wrócić tam, gdzie - jak wydedukowałam - rękawiczki zostały. (Faktycznie zostały. Swoją drogą, tego dnia zgubiłam i znalazłam te same rękawiczki jeszcze jeden raz... Ja tak umiem...). Kiedy wreszcie wrócilam do domu, wydawało mi się, że już na nic nie mam siły.

A tu w przedpokoju stoi karton.

Córka mówi: "To paczka dla Mamy".  Chwila konsternacji. Zamawiałam paczkę, owszem, ale miała być wysłana po 15 grudnia. Hmm. Rzut oka na nalepkę adresową i olśnienie. Jakiś czas temu zgłosiłąm się do zabawy "podaj dalej" u Małgorzaty, która wyczarowuje śliczności z koralików, dekupażu, tajemniczej masy i paru innych rzeczy.

No i paczka przyszła niemal w same "mikołajki"

Nie wyobrażacie sobie ile radosci sprawiło mi, a właściwie nam, bo Najstarsza Kamzikówna mi cierpliwie towarzyszyła, rozpakowywanie!

Wszystko było bardzo przemyślnie i pracowicie pozawijane, jedne rzeczy "wychodziły" z drugich - coś nieprawdopodobnego.

Najpierw rzuciły mi się w oczy kordonki i  zapoznałam się z aniołkiem :)

Potem rozpakowywałam wszystko po kolei.

Puszka, w której wylądowała karma dla ptaków (zgodnie z obrazkiem). Wygląda, jakby ją obsypał śnieg (ten co mi sypie za oknem)

Ozdobne zawieszki (na razie wiszą na karniszu)

Gwiazdka

Coś dla ciała czyli dżem brzoskwiniowy i lawenda z miodem (i bardzo smaczna czekolada :) ). W tle komplet serwetek... i zobaczcie jaka śliczna buteleczka!

Śiecznik, który natychmiast został wykorzystany (był wyposażony w komplet pachnących tealightów). Dopasował się do podstawki z drewna, którą zrobił kiedyś syn naszych przyjaciół.

 Śliczne bransoletki, które już noszę po kolei: śliwkowa, szara z matowymi czarnymi koralami i szmaragdowozielona. Z kamieni (choć nie wiem jak się nazywają)

Rewelacyjny chustecznik z fioletowymi kwiatkami (barwinek?) i motylami (przysiadły na chwilę?) . Już jest wykorzystywany :)

 
I coś, co wyjęłam jako ostatnie: śliczny różaniec z granantowych hematytów w czerwonej torebeczce. Bardzo poręczny.

 Mam nadzieję, że niczego nie zgubiłam :). Dziękowałąm już prywatnie, a teraz dziękuję publicznie: Małgosiu, zrobiłaś mi fantastyczną niespodziankę!


A, że to zabawa "podaj dalej" to zapraszam, jeśli ktoś chciałby dołączyć.
Zatem w komentarzach czekam na  jedną/dwie osoby  chętne do poprowadzenia zabawy u siebie, kiedy otrzymają paczkę ode mnie. Na wysłanie paczki z niespodzianką mam rok czasu. :)
Wysyłka jest na terenie Polski.

Pobawimy się w skojarzenia?

Zabawę cieniowanymi nitkami, wspomnianymi już przy jednej ze świątecznych zawieszek, zaczynałam z nieco inną myślą. Po drodze jednak pierwotny (nie do końca precyzyjny, przyznajmy to uczciwie) pomysł uległ modyfikacji. Z pasją dodawałam mniejsze i większe kawałki tych samych lub innych nieco nitek i tak w Uroczystość Trzech Króli powstała zakładka nawiązująca do odległych motywów...
Po świątecznej grze w"Dixit" chyba nie powinnam ryzykować, ale jednak ośmielę się zapytać o Wasze skojarzenia.
Z czym kojarzy się ta zakładka, jakie myśli, jakie obrazy przywołuje?

Od razu przyznam, że moja rodzina nie trafiła w to, co mi się "widzi". Była okrutna, nie podałam żadnego hasła, nawet minimalnej podpowiedzi... I teraz nie wiem czy to jednak moja wyobraźnia nie płata mi figli skojarzeniami? Wam dałam podpowiedź :P

Nieco dalej

nieco bliżej

Pierwsza trafna (= trafiająca w moje skojarzenia) albo najbardziej interesująca (wybór subiektywny) odpowiedź zdobywa zakładkę (powinna być nagroda, prawda?). No chyba, że ktoś by wolał coś innego dostać - te trzy ostatnio pokazane zawieszki jeszcze mam w domu na przykład (ale obecnie wyszywam tylko w niedziele i święta).

Podaj dalej :)

Tegoroczny Wielki Tydzień był dla mnie zadziwiająco prezentowy - pan listonosz przychodził codziennie! Dziś jednak tylko o jednym z tych dni ;)

W styczniu zgłosiłam się do zabawy "podaj dalej" na blogu Mysi.
Niespodzianki przyjechały do mnie w Wielką Środę.  Baranek, kurczaki i świetna torba (i oczywiscie kartka z życzeniami). Zyskały uznanie całej rodziny, baranek dodatkowo zachwycił "kółkami" i miękkością.

I teraz będzie kilka zdjęć :)

Kury wkomponowały się w wielkanocne dekoracje stołowe. Dziś te szafirki to już nie szafirki a ogromne szafirzyska, zaś hiacynt całkowicie rozkwitnięty pachnie na cały pokój. :)

Baranek wędrował po półkach i stole.

Niektórzy chcieli go nakarmić :)

A torba bardzo się przydaje! Jest świetna, podwójna (tzn. z podszewką) i można ją nosić na ramieniu.

I teraz UWAGA:
Dwie pierwsze osoby, które wyrażą na to chęć w komentarzu pod tym wpisem, otrzymają niespodzianki ode mnie, a potem ogłoszą analogiczną zabawę na swoim blogu :)



A na koniec mój tegoroczny wynalazek jeśli chodzi o to w czym ma rosnąć rzeżucha... ;)

Idzie o zakład(kę)

Wiem, że pisuję rzadko, krótko i nieregularnie. I równie rzadko i nieregularnie pokazuję ostatnio zakładki. Dziś właśnie jeden z tych rzadkich momentów. Zakładka z bogactwem kolorów, które da się docenić w pełni wyłącznie w tzw. realu. Wypracowana - bardzo długo ją robiłam. Elegancka i spokojna - tak, pomimo zdawłloby się ostrych kontrastów kolorystycznych sprawia na mnie wrażenie stabilności. No i ma fakturę, nie jest jednolicie płaska.

Dlaczego tak zachwalam?
Otóż wielkimi krokami zbliża się wpis nr 350. (To następny). Postanowiłam zaprosić z tej okazji do zabawy. Można wylosować tęże właśnie zachwalaną zakładkę. (Bez wierszy Emily Dickinson, bez). Tradycyjnie proszę o zgłoszenia w komentarzach oraz o zamieszczenie banerka z linkiem na swoim blogu (ale jeśli ktoś nie prowadzi bloga, też oczywiście może uczestniczyć w losowaniu).
Zabawa potrwa do północy 26 maja - do tego czasu można się zgłaszać. Potem losowanie.
A tu banerek:

Zapraszam.

A tu jeszcze komplecik już zdekompletowany, bo zakładki (poza tą jedną, na zdjęciu jeszcze nieskończoną) poszły w świat. Ale powstaje kolejna, znowu z nieco innymi elementami :)