Pudełko w różyczki

 Pudełko powstało z myślą o Konkretnej Osobie, miłośniczce róż.

Dlatego też tych róż jak na nim tak dużo i są wszędzie. Róże i takie małe drobne kwiatki oczywiście też. Z moich ulubionych serwetek. Wzór został przeze mnie zagęszczony, poskładany. Oczywiście zużycie materiału jest wówczas większe, ale to naprawdę fajnie wygląda i kwiaty nie powtarzają się tak jak przy użyciu serwetki "in extenso". (Choć to drugie ma swój urok, zawsze o tym myślę, gdy patrzę na stojącą na regale obok biurka szufladę :) ).

Jak już wielokrotnie pisałam, bardzo lubię te róże retro.

I nie tylko ja...

Wygląda bowiem na to, że obecne w statystykach bloga "wejścia" z dziwnych i egzotycznych krain przynoszą owoce. Może niekoniecznie takie, jak bym chciała...  (nie no, wiecie, że żartuję, że to "dzięki" moim zachwytom)

Kiedy w ubiegłym miesiącu weszłam do osiedlowego sklepu, aby kupić drewniane skrzyneczki, zaskoczyła mnie... wszechobecność "moich" różyczek. To znaczy w sumie nie do końca moich... Bardziej różowe (tyle uroku tracą) i większe: na pudełkach, tacach, pojemnikach, kubkach termicznych.... Aaaa. (ale nie na serwetkach niestety). 

Po namyśle (i nie tego samego dnia) kupiłam dwie takie malutkie tacki, dzięki czemu możecie zobaczyć, że ten wzór to to samo i nie to samo... Taka tacka to przydatna podstawka pod dzbanek z kawą (ja czasem nie wymierzę dokładnie a parzę kawę przelewowo i grozi mi powódź na blacie). Jednak w większej ilości ta wersja róż chyba byłaby trudna do wytrzymania. Stanowczo za duże i bardziej krzykliwe.

 

 Pudełko poleciało w świat, mnie zostały zdjęcia na pamiątkę.

 

W sumie rzadko naklejam na pudełkach wzór od spodu i jeszcze rzadziej od środka. Tutaj od środka było łatwiej dzięki temu właśnie, że kleiłam poszczególne elementy, nie całą płaszczyznę serwetki. Podoba mi się zawijanie wzoru z jednej strony na drugą, wokół krawędzi, ze ściany na ścianę.

A na koniec wpisu ulubione ujęcie dwóch serduszek na przestrzał.