Do, re mi..

Albo inaczej: doe, ray, me, far... Znacie?

Jeden z moich ulubionych filmów i piosenka, którą lubimy śpiewać :)
A tu wersja inna, ale też porywająca. Mój ulubiony dworzec... :))

Raczę Was tą muzyką dlatego, że są kolejne zakładki. Tym razem oktawy w kolorze blue. Tak sympatycznie się je haftowało... Niewątpliwie istotna była sobotnia podróż do Warszawy - sporo czasu na haftowanie bez wyrzutów sumienia, że powinnam stukać w klawiaturę, a nie wkłuwać igłę w dziurki. Jak dobrze, że mogę znowu wyszywać w samochodzie! Szkoda tylko, że moja mini-lampka na USB nie daje sie podłączyć w aucie - tak by się po ciemku też dało pracować...

Pierwsza była zakładka tak jakby negatywowa... Prawdę mówiąc w wyobraźni widziała mi się ładniejsza, ale w sumie efekt nie najgorszy. Z kwiatkami w wersji minimalistycznej :)

Takie nocne pianino wyszło... Ale z takiej pieknej, ciepłej nocy....

Przy szukaniu kolorów do tej granatowej zakładki weszła mi w ręce urocza cieniowana mulina, delikatna i zwiewna. Wypełnianie płaszczyzny cieniowaną nitką zawsze jest ciekawe. Powstała więc trzecia klawiaturka, konsekwentnie utrzymana w niebieskościach.

Ciekawie wyglądała nawet jeszcze bez zaznaczonych klawiszy - tak nierealistycznie, bo wydawało się, że granice klawiszy wyznczają odcienie nici i wyglądało to dość niesamowicie, tak nie do objęcia wyobraźnią. Ale wolę tę wersję, którą tu pokazuję.

No a jak już mamy trzy klawiaturki, to możemy się pobawić :)

Na takim kolorowym pianinie dzieci na pewno chętniej ćwiczyłyby gamy i pasaże ;)))

A tu trójkącick - widać teraz, że te ciemne klawisze przy cieniowanych są granatowe, a nie czarne.

I zastanwiam się teraz, czy będzie jeszcze jedna klawiaturka (Kamzik Najmłodszy ma pewne wizje i postulaty) czy też jednak nie... W każdym razie na pewno nie natychmiast (choć nie twierdzę, że nie zacznę...). Kolejny ciężki tydzień przede mną :)