Chrzest bojowy

W odkrywaniu okolicy z rowerowego siodełka trafił mi się chrzest bojowy - może i nie lało najmocniej jak by mogło, ale i tak okropnie przemoczeni wróciliśmy.... I już wiem, że jazda w deszczu w okularach nie jest szczególnie wygodna (pomijając sam fakt jazdy w deszczu) i że rower wtedy dziwnie skrzypi, a woda z kałuż chlapie (no wiem, to żadne odkrycie, ale chwilami zaskakujące jak i kiedy).

To takie zabawne, gdy człowiek w słusznym wieku odkrywa nową pasję. (Naprawdę pasję? Mam nadzieję, że to nie tylko urok nowości). Ot, czynna ilustracja truizmu, że nigdy nie jest się za starym na nowe wyzwania. :)

Wyzwania stawia mi też rzeczywistość i widzę, że z planowanych +/- dwudziestu "ogrodowych" zawieszek nie dam rady zrobić do końca miesiąca. (I nie, to nie to jest wyzwaniem. Inne wyzwania nie pozwalają zrealizować tego planu). Muszę je kiedyś sfotografować razem (ten, które mam) bo chyba będą wyglądać imponująco :).

A taka jedna w ciut innej kolorystyce :)

Tak dozuję pokazywanie, kolorystyka mi szaleje w kolejnych zawieszkach tego typu. :)

I jeszcze odnotowują drobny fakt: wyjechaliśmy wczoraj na jakieś dwie godziny na wieś 40 km od domu, w ramach konkretnego zadania. Jak cudownie jest wysiąść w parku przed starym dworem...